Τρεις βασικοί κανόνες για να γεφυρωθεί το χάσμα εταιριών και χρηστών και γιατί ο GDPR χωρίς ηθική κάνει κακό
Ο GDPR είναι ένας κανονισμός που συμβάλλει στην προστασία των προσωπικών δεδομένων, αλλά στην ουσία δεν χρειάζεται ένας κανονισμός για να κάνει κανείς το σωστό. Η έμφαση οφείλει να δίνεται στην ηθική και την λογική που διαθέτει ο μέσος άνθρωπος. Ο GDPR δεν είναι το πρόβλημα, αλλά ούτε και η λύση του προβλήματος. Το πραγματικό πρόβλημα βρίσκεται στο κενό κατανόησης που υφίσταται μεταξύ των εταιριών και των υποκειμένων των προσωπικών δεδομένων, και της ανεύθυνης επεξεργασίας δεδομένων. Το χάσμα αυτό μπορεί να γεφυρωθεί με το να εφαρμόζουμε κάποιες αρχές:
- Μην είμαστε κακοί: η χρήση των προσωπικών δεδομένων να μην γίνεται με σκοπό την παρενόχληση, τη διάκριση ή την παραπλάνηση ατόμων. Ας υπάρχει ειλικρίνεια.
- Μην είμαστε απρόσεκτοι: ας λαμβάνονται οι ευθύνες των πράξεων και να μην κατηγορεί ο ένας τον άλλον.
- Να είμαστε διαφανείς: η βασική ερώτηση που πρέπει να κάνει κάποιος στον εαυτό του είναι “αισθάνομαι άνετα με το να εξηγήσεις στο υποκείμενο των δεδομένων τον ακριβή τρόπο και γιατί τα δεδομένα του είναι υπό επεξεργασία;” Εάν η απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι ναι, τότε συνέχισε την επικοινωνία. Εάν ωστόσο η απάντηση είναι όχι, τότε πρέπει να αναζητηθεί η αιτία.
1. Θεωρείται δύσκολο; Προσπάθησε περισσότερο
2. Δεν σου επιτρέπει η νομοθεσία; Τότε είναι κατανοητό
3. Δεν είσαι σίγουρος/η αν θα ένιωθαν άνετα με το τι κάνεις; Τότε μη το κάνεις γιατί θα σπάσεις τον πρώτο ή τον δεύτερο κανόνα.
4. Θεωρείς ότι δεν τους αφορά να ξέρουν; Τότε δεν έχεις αντιληφθεί τι είναι η ηθική των δεδομένων.
Η βάση θα πρέπει να δίνεται στην ηθική και πως αυτή σχετίζεται με τα δεδομένα και όχι τόσο με την δεοντολογία και τον κανονισμό της προστασίας προσωπικών δεδομένων, καθώς αυτός αλλάζει, εφόσον η ίδια η κοινωνία μεταβάλλεται και οι απαιτήσεις της αλλάζουν. Εάν ωστόσο κάποιος ακολουθεί την ηθική, θα βρίσκεται πάντοτε εντός του νόμου και ο νόμος θα γίνεται όλο και πιο κατανοητός.
Επιμέλεια: Φαίη Λαχανά
